En toen werd het gister toch nog gezellig. Maar een engelse pub ingedoken om te kijken wat er te doen was ( voetbal kijken blijkbaar ) , maar uiteindelijk nog een groepje studenten die er woondden tegengekomen. Met tevens de eerste Nederlandse die ik ben tegen gekomen in dit Italie. Wel grappig dus. Een internationaal gezelschap met een Japanse, Finse en Amerikanen. Vandaar dat de dag ook wat later begon dan normaal. Na een hoop pints of Guinness gister a 5 euro per pint. Wat overigens het goedkoopste qua bier is wat ik ben tegengekomen ongeveer.

Verder heb ik vandaag een beetje rondjes gelopen, ook door het nieuwe deel van Florence, op zoek naar een supermarkt. En gevonden ook. Verders heb ik vandaag het grootste deel van de dag gezont ( het was ongeveer 25 graden ) en lekker op mijn aarsch gelegen bij de rivier die door de stad stroomt. Niet echt heel actief dus, maar wel lekker.

Florence zelf geloof ik het wel. Het is druk, stoffig, warm, veel te veel toeristen. Je zou je bijna afvragen met al die oude puinzooi hier of het niet hoog tijd wordt het hele zutje maar eens plat te gooien en te vervangen voor mooie hoge flats ofzo.

Morgen dus Rome en dat moet zo mogelijk nog geweldiger zijn dan Florence. Daarom blijf ik er ook een dag. Daarna neem ik een vliegtuig naarrrrrr… tja.

Vandaag op naar Firenze, buiten Italie ook wel bekend als het prachtige, mooie, geweldige Florence.

Granada, Spanja. Dat schijnt trouwens de place to be als je veel wilt zuipen voor goedkoop. In combinatie met allerlei tickets en kortingen die ze geven schijn je je voor weinig lam te kunnen zuipen. Het is maar dat je het weet.

En het regent hier weer helaas. Maar het is gelukkig niet koud en het miezert voorlopig nog maar een beetje. Ik loop dan ook nog gewoon in tshirt rond, wat een beetje zorgt voor scheve blikken aangezien een hoop mensen hier rondlopen alsof het al midwinter is. Wat waarschijnlijk voor de gemiddelde bewoners dan ook zo is.

Grappige ticketautomaten heb je hier trouwnes ook. Ik ga nu met een duurdere intercity in plaats van de regionale trein. Die heb ik namelijk al gemist en ik kon er niet nog eentje later vinden. Bij de automaat kan je dan ook gelijk je plaatsje reserveren. Je kan aanklikken waar je ongeveer wilt zitten in een coupe en een treinstel met plaatsnummer komt er uit rollen. Kost 3 euro extra maar dan heb je ook wat. Al met al 10.75 euro voor een rit van 75 kilometer. Iets wat nog steeds niet heel duur is.

Het blijkt overigens heel handig te zijn om te reserveren aangezien de trein meer dan vol is. Je moet dan een coupe binnensjokken en iemand van zijn plaats af verwijderen die niet gereserveerd heeft. Best maf, maar het werkt goed.

Brazilie. Dat is een andere aanrader die ik voor een vakantieland kreeg. Het schijnt meer te kampen met een slecht imago dan dat het echt zwaar crimineel is. Alhoewel je volgens mij niet in de verkeerde buurten moet komen.

Van het wonderschone, modieuze italiaanse vrouwenimago is overigens weinig te merken. De meesten dragen te veel make up en zeker te veel parfum, een treincoupe ruikt naar een rit meer als een molotovcocktail, en komt qua schoonheid vaak niet boven de gemiddelde, even zo arrogante, muts uit die je in Nederland meer dan overdadig hebt.

Natuurlijk heb je ook zo tussendoor nog wel de exemplaren die weinig tot geen makeup gebruiken. En tja met bruin lang haar en donkere ogen. Nou ja uhm. *kuch*

Ook om een australier te quoten : You say ciao and that’s about the conversation. Engelsprekende mensen zijn in Italie helaas nog een utopie.

13:30

Eerste indruk Florence : Jezus wat een drukke puinzooi

Tweede indruk Florence : Wonen hier nog mensen? De samenstelling op straat is ongeveer 80% toeristen, 10% wil wat aan die toeristen verkopen en de overige 10% ben ik nog niet tegengekomen.

Ik zit in een ostello die mij 20 harde euro’s per nacht kost, maar wel erg mooi is van binnen. En met veel voorzieningen. En midden in het centrum. Hopelijk beter dan die van Bologna dus, want ik ben nog niet binnen geweest.

Morgen ga ik waarschijnlijk een dagtrip naar Siena ondernemen en vandaag Florence bekijken. Ik heb mij net uit het centrum, Piazza Duomo (waar heet het anders), gevochten tussen de hordes Japanners en overig cameratuig en zit nu op een of ander plein. Blijkbaar komt de regen hier ook niet, want het is weer zonnig en duidelijk over 20 graden.

Iedereen heeft het trouwens maar de hele tijd over Florence zo mooi dit en dat. Voorlopig vind ik er nog geen pest aan en doet het mij alleen maar vrezen voor Rome.

In de trein kwam ik nog een engelsman tegen bij name Eddy. Die was op weg naar Pisa Airport om naar Stansted – London te vliegen. Hij heeft is een week van Palermo (sicilie) naar Napels, Rome, Florence, Bologna en weer terug gereisd. Petje af voor die snelheid.

-later.

Ben net het centrum uit gelopen, een berg op. Ik was moederziel alleen op de stoep. Kom je op de berg, is het een parkeerplaats vol met bussen. Wel een mooi uitzicht, teveel geelhuiden ( het begint nu vervelend te worden ja). Na wat van de berg af dwalen en rond dwalen besluit ik bijna een hartaanval te krijgen. Onder het mompelen van ?The fucking Dutch are not made for hills? strijd ik echter dapper verder.

Maar okee, uitzicht gezien, foto’s genomen. Florence gezien. Klaar en morgen naar Siena ( ik word er nogal dwars van soms ). Ik ga ook niet naar Pisa en daarvoor quote ik weer de Amerikaan waarmee ik de eerste ontmoeting had : I took the train, I took a picture of the tower, I took the train back. Backpackers kunnen soms zo verhelderend zijn.

Engelse vertalingen hier zijn ook altijd lachen.

When the car is stopped, engine must be kept (motor uit als je stil staat)

If fire occurs, press the fire-proof button.

We beginnen met het hostel. Het heeft normale bedden en geen stapelbedden en dat is een plus. Vooral om het echt lekkere zachte bedden zijn en geen harde bedden. Dan het negatieve. Het is echt in de middle of nowhere, de douches en wc’s zijn niet schoon. De sfeer is maar zozo, het personeel chagrijnig, het ontbijt karig. Al met al voor 14.50 euro per nacht kan ik er niet echt tevreden mee zijn. Zeker niet aangezien ik al betere hostels heb gezien die goedkoper waren en beter. Na ja die in Turijn dan.

Vandaag ontbeten met Marc en een Australier uit Brisbane (Brad). Ergens halverwege ontbijt kwamen er ook nog een stel meisjes/sletjes meepraten. Zij kwamen uit uhm Brazilie oid, maar waren geboren in de US, studeren in Frankrijk en een van de ouders woonden in Portugal. Nogal vaagjes dus allemaal,.

– later

We zijn uiteindelijk met zijn zessen op stap geweest door Bologna. Eerst wat heen en weer tussen station depot en een hotel waar de rest graag wil slapen. Zij willen namelijk uit gaan des avondsch tot laat en dat is in het hostel niet mogelijk. Ik blijf wel daar, niet in de laatste plaats omdat ik voor twee nachten heb betaald.

Ik heb toch niet zo veel zin om zwaar uit te gaan omdat je dan en met een kater zit en je een halve avond naar kutmuziek zit te luisteren in combinatie met zwaar duur bier. Kan je beter thuis naar de Boerderij gaan, grin. Nee serieus. Bier kost hier rond de 4 euro per glas in clubs. En dat kan soms oplopen tot 10 euro.

We zijn vandaag ook naar een pattisseria geweest. Dat is een soort van gebakswinkel met allerlei delicatessen. En hoe waar dat was. Superlekker gebak gegeten en een cappucino gedronken. En dat allemaal geserverveerd door een behoorlijke chicks. Traitoria bellisimo om het kort te sommeren. En voorlopig zit ik gruwelijk vol.

18:00 uur

Het is alweer donker. Net zijn we een toren opgegaan voor een uitzicht van Bologna. En dat was best leuk om te doen. Alleen het uitzicht was nogal tja niet ver. Je krijgt wel een leuk overzicht over de rode binnenstad, maar veel verder kan je niet kijken. Of het mist gedurende heel November in elke Italiaanse stad of het is gewoon smog die er nog vrolijk hangt. Van de geur die normaal op straat hangt gok ik het laatste.

Het lijkt overigens echt maanden geleden alweer dat ik in Frankrijk rondliep, laat staan in Nederland. Meer mensen hebben daar last van in het hostel merk ik. Vooral met de dagen en hoe lang het geleden is waar ze waar geweest zijn.

‘s avonds zijn wij ook nog met zijn zessen gaan eten in een eetgelegenheid ergens in de stad. Ik had pizza quatro fromagio, wat en lekker was en veel en redelijk goedkoop. Samen een fles Cabernet opgedeeld. En die was ook smaakbaar.

Daarna heb ik afscheid genomen en emailadressen uitwisselt en de hele zut zoals het gaat.

Nog geen 10 minuten daarna bij de busstop alweer de volgende ontmoeting, met overigens alweer de volgende Amerikaan want er toeren echt massa’s hier rond. John uit california, met reisgezelschap. Zij zochten ook het hostel en de bus, dus ik wat gewezen etc. Hadden ze nog geluk dat ze nog de laatste bus hadden anders hadden ze in de stad wat moeten vinden, wat qua goedkoop niet echt makkelijk is. Zij het makkelijker dan sommige andere plekken.

Gister vroeg gaan slapen en vandaag weer vroeg op en mij gereed gemaakt om te vertrekken richting Bologna. Mijn treinkaartje (die dingen melden echt coole dingen) vertelt mij dat het 335 kilometer verderop ligt. Het duurt ruim 4.5 uur.

Net handdoek gekocht (yay) op het station samen met eten en ook een boek bij de FNAC behoort tot de aankopen dezer ochtend, Charles Dickens’ David Copperfield. Een pil van meer dan 900 pagina’s. Ik ga echt met een bibliotheek naar huis.

De draagriem aan mijn tas is afgebroken net, dus zien mijn handen er nu uit als mijn voetzolen ongeveer. Rood en het is wit waar zelfs het eelt protesteert tegen deze behandeling.

Waarschijnlijk is het nu donderdag, maar helemaal zeker ben ik er niet van. Irritant is het overigens om geen horloge mee te nemen naar Italie aangezien practisch geen enkele klok hier op tijd loopt. Het is dus meestal maar een beetje gokken hoe laat het werkelijk is.

Het is nu eindelijk goed weer trouwens. Zon , 22 graden en lekker warm. Ik zweet dus als een otter met al dat wandelgedoe, daarom dacht ik een lekkere fles icethea te kopen. Let je even niet op, eindig je met een fles Icethea met mintsmaak. Gatver.

Ik denk in elk geval dat mijn voeten en benen blij zijn met de rust vandaag in de trein.

18:00 Bologna . Wederom druk op het station, en lawaaierig en stoffig en smoggig. Het is wat. En het hostel schijnt ergens in de middle of nowhere te zijn. De locals noemen het San sisto en je hoeft er alleen maar even de bus er heen te nemen.

Blijken er ongeveer 200 verschillende busdiensten in de stad te zijn, de bus niet vanaf het station te rijden en meer ellende. En de bus rijdt maar eens in het uur, maar op zondag wel 3 keer per dag.

In de bus val ik over een Australier heen (letterlijk) en zo raken wij aan de praat. Daarna ben ik uiteindelijk na het inchecken in het hostel en dergelijke eten gaan zoeken in de stad.

Veel studenten op straat hier. Bologna schijnt een van de beste nachtlevens de hebben van Italie. Samen met Rimini in toeristentijd en Milaan.

Rond 23:00.

Nu net terug van eten met Marc, de Australier, en dat was in elk geval superlekker. Klein restaurantje in een van de vele via’s die de stad rijk is. Het was ook niet echt heel duur. Eten is zowiezo niet echt duur hier. Ik had een Tortelini’s met een vulling van kruiden en kaas en als tweede gang een soort kaasje met gesmolten kaasvulling en peren. En erbij natuurlijk een lekkere fles streekwijn. Alles bij elkaar kostte ons ongeveer 20 euro per persoon. Beetje zitten praten over rondreizen, Nederland, Australie. U kent het wel.

For the record dan. Hij is bezig met een gapyear en is sinds April niet meer thuis geweest. Eerst een paar maanden in Canada werken, dan 2 maanden reizen door Europa om vervolgens weer in London te gaan werken.

Bologna is best een grappige stad. Het is middeleeuwse bouwstijl met echt heel veel rode stenen en kleine weggetjes. Het is niet toeristisch, maar wel gigantisch druk, vooral ‘s avonds. En de bus worden in elk geval niet echt gecontroleerd volgens mij. Het tweede plan is gewoon de domme toerist uit te hangen voor het geval ze het wel gaan doen.

Bologna is trouwens ook het thuis van de Bolognese. In dit deel van de wereld wordt het nu trouwens om 17:30 al donker en dat is echt vroeg.

Als het goed is is het vandaag woensdag. De dagen en data onthou ik overigens ook alleen maar omdat ik ze dagelijks opschrijf. Verder is het ook qua tijd nog steeds gokken. Maar ach ik leef toch niet voor of op de tijd, dus boeiend.

Opstaan was vandaag weer vroeger, ergens rond 7:00 uur. En ook naar bed gaan was later dan ooit, want het was ergens rond twaalf uur, middernacht.

Ik was een boek aan het lezen toen een van mijn kamergenoten binnenkwam met de mededeling dat ze bezig waren een stel mensen aan het verstaan een verdieping lager. Met bier ook enzo en als ik zin had ook maar even langs moest komen. Zo gezegd zo gedaan dus. Een grappig stel al met al. Twee amerikanen, een australier, een brit, een japanner en een Nederlander. Beetje geouwehoerd, onder andere over de verkiezingen enzo. Later ook nog geprobeerd te volgen via de italiaanse televisie, maar dat was niet helemaal duidelijk om het minst te zeggen.

Ook nog getafelvoetbald ervoor, wat ook best een goede partij opleverde.

11:30

Ik loop vanaf ongeveer 8:30 al ongeveer nonstop rond door het centrum. Wat zich het best laat typen als druk, lawaaierig en smoggie. Als je buiten de bebouweing loopt merk je dat het ongeveer 3 graden kouder is dan in de stad. Ik wil ook niet meer weten hoe het hier tijdens de zomer is met ruim 30 graden.

Gister de eerste aanrijding gezien! Imeand ‘verloor’ een deel van zijn achterlichten. Niet zo vaag overigens gezien de gemiddelde rijstijl hier. Het gaat ongeveer 80 waar ik 40 zou rijden op kruisingen die je niet kan overzien en voor alles wordt de toeter gebruikt. Veel bijna ongelukken gezien ook. Voetgangerslichten staan er meer voor de show aangezien er altijd wel afslaand verkeer aan kan komen. Meestal stoppen ze ook wel. Het is een beetje gokken en kijken.

Net ook grote schrik. Ik dacht dat ik normaal op een voetpad liep word er getoeterd. Ik kijk om en zie een kollosale bus op mij af komen. En er was maar een uitwijkmogelijk, de straat op. Ik lanceer mij dus tussen het drukke verkeer, wat blijkbaar wel gekker gewend was, want niemand keek echt op. Ik leef nog, heb alle ledematen nog dus nog positief.

Daarnet werd mij ook voor de eerste keer drugs aangeboden. Heb maar vriendelijk bedankt.

Veel markten ook gezien hier, vooral in de ochtenduren. Van (betaalbare) kleding tot eten. Kleding in winkels wil hier nog wel eens rond de 200 euro beginnen. Milaan was dat tussen de 400 en 800 euro. Overigens komen de winterspelein in 2006 hier, dus ze zijn nu bezig een metro door de grond te rossen en meer. Het halve centrum ligt dus in puin.

Rond 13:00 uur. Het gaat allemaal wat anders dan verwacht. Volgens mijn lonely Planet zou het museum waar ik heen ging liggen aan de Via Nizza, wat weer een verlengde is van de corso Moncalieri. Maarrr… – onderbreking –

Quello persona scriba sinistra dello fortuno hoor ik ineens voor mijn uitkomen. Een oude vrouw vind het blijkbaar grapig dat ik met links schrijf en staat er op bovenstaande zin aan mij uit te leggen ( eerst verstond ik het ook totaaal niet ).

Maarr de straat loopt gewoon door. Ik kom op het briljante plan om net als in Nederland te kijken of straten die naar dorpen genoemd zijn ook uitkomen in het betreffende dorp. Het antwoord is ja. Na 2 uur lopen, meer dan 15 kilometer zit ik nu ook in het dorpje Moncalieri. Nou ja dorp dorp, het is meer een kleine stad tussen allerlei afslagen van snelwegen in. Rumoerig, druk en stinkerig. Ik had me eigenlijk een lief klein oudItaliaans plaatsje voorgesteld met oude dametjes enzo. Weer een illusie weg, nu mijn principes nog en ik kan een gezin beginnen. Ik zit dus op een fucking veredelde oprit richting autostrada. Men noemt het Moncalieri centro.

Gelukkig is er een trein, waardoor ik comfortabel terugkan naar Torino, want om terug te lopen zie ik totaal niet zitten.

Tegen de tijd dat ik weer thuis kom heb ik trouwens benen als staalkabels, dus pas maar op voor de nieuwe Bas. Mensen kijken mij nogal vreemd aan trouwens. Dat kan aan de ene kant liggen aan het feit dat ik lang haar heb en aan de andere kant dat ik amper mensen tegenkom die langer dan mij zijn.

(Rond 14:00)

Weer terug in Torino. Zit nu in de zon! Het is ongeveer 20 graden hier nu, met een lekker zonnetje. wat ik ook gelijk moet afkopen met rode striemen aan mijn schouders aangezien ik bijna 5 kilo op mijn rug moet sjouwen. Ik had bij wijze van handig plan mijn jas aangedaan voor als het zou gaan regenen. Maar met deze temperaturen is dat echt niet te harden.

Volgens mij ben ik tevens belandt in studenten lunchuur, want veel jongere mensen met boeken en snit rond mij. In het hartje centrum zitten meerder faculteiten vlak bij elkaar, dat is wel vet cool. Niet zoals vaak aan de rand van de stad ergens in een nieuwbouwcomplex.

Na een ruzie met een onduidelijke kaartjesautomaat en een zo mogelijk nog onduidelijkere vertrekstaat dus vanuit Moncalieri in de goede trein gesprongen, wonderbaarlijk genoeg.

In musea heb ik eigenlijk niet echt zin meer. Er schijnt een Dali expositie te zijn, maar na 3 dali musea hou ik dat een beetje voor gezien. Ik kijk links van mij en vraag mij af of breezori een Italiaans woord is.

– Later dan net –

Wat hier nou weer allemaal aan de h and is. Het plein bij Palazzo Reale staat vol mijn caribinieri en legers. Er werden net 3 legergroene bussen vol met even zo groene mussen gedropt. Gezien de instrumenten en dergelijke gaan ze zo gezellig paraderen.

*Zap* De parade stelde weinig voor. Er werd zelfs iemand nog goed ervoor nog en moest overgeven. Ja van het leger, en ja een vrouw. Maar verder wil ik daar niets meer zeggen.

Na wat omzwervingen rond het centrum ( fucking veel scholen zitten hier ) ben ik uiteindelijk neergestreken in een cafeetje vlak bij de Po ( rivier, niet de wc ). Zo ga ik terug naar het hostel om van een welverdiende rust te genieten. Mijn voeten voel aan als, nou ja uhm niet meer helemaal daar annex hout. Lekker douchen en morgen schrijf ik waarschijnlijk vanuit Bologna. Ik vrees dat het een uur of 6 in de trein zitten wordt.

Ciao 😉

Election day vandaag. Werd wakker om 7:30. Jaja het word nog iets met mij, namelijk steeds vroeger. Aan het eind van de vakantie is het no problemo om voor dag en dauw naar mijn nest te staan. Voorlopig doe ik het met twee bakken koffie.

Vanochtend ontbeten met Sanea en Lauren. Best gezellig allemaal. Wat overigens niet zo grappig hier is is de wc. Die is ongeveer 10 cm hoog en mijn maag moet nog duidelijk aan de nieuwe situatie wennen. Meer details ga ik ook niet geven.

Overigens hoorde ik vandaag nog ergens laat in de nacht het stelletje zuiplappen de toko binnenvallen. In elk geval niet nuchter.

Overigens correctie over de wijk hier; ‘s nachts schijnen er nogal veel hoeren rond te lopen.

14:00 : Turijn dus. Op dit moment zit ik met iemand uit Sicilie op een bankje te wachten tot het ostello opengaat. Deze is namelijk niet 24 uur open, want hij is veel kleiner.

Vanochtend afscheid genomen van Lauren ( klinkt dramatisch overigens(!)). Het leven van een reiziger bestaat uit het ontmoeten van coole mensen om vervolgens voor eeuwig van elkaar te scheiden ofzo. Geen wonder dat reizigers altijd aan de drank raken.

Daarna met Sinea ( editors note : Ik heb blijkbaar 6 verschillende combinaties gebruikt voor de naam, maar het is dus die Japanse chick, grin ) door het centrum gelopen op weg naar het centraal station. haar backpack was ongeveer net zo zwaar als mijn tas, was nogal zielig is voor een meisje half mijn gewicht en ruim een kop kleiner. Ook afscheid van genomen. Zij ging naar Bargamo, Lecco en daarna door richting kust om vervolgens langzamerheid richting het zuiden te vertrekken ( vanaf Turijn is Palermo 22 uur met de trein ) en ik dus naar Turijn.

De trein om 11:20 gepakt met een vertraging van 10 minuten en volgens mij kwam hij bijna een uur te laat in Turijn aan. 110 kilometer : 7.90.

Morgen ga ik onder andere naar Moncalieri. Vanmiddag loop ik het liefst nog een berg op om een overzicht te flitsen van grauw Turijn. Fiat komt hier vandaag, evenals Ferroro en nog wat meer en is na Milaan de belangrijkste industriestad.

16:30(wilde gok)

Ben dus net binnen en heb mijn 24 eurootjes ingeleverd bij een ietwat norse tante. Incluus ontbijt voor twee nachten. Is een best lekker prijsje.

De herberg is netjes, met veel chillere douches en evenveel chillere wc’s. Vanavond gelijk een sanitair feestje houden dus.

Straks de stad in, op zoek naarrrr, deo, handdoeken en voedsel. Maar wanneer niet.

Overigens lig ik op de kamer met in elk geval twee amerikanen uit Massachussets (near Boston, very well) .

En … morgen volgens de voorspellingen eindelijk droog.

(Later)

Net een rondje gedaan en ik vind het een mooiere stad dan Milaan om een of andere reden. Kan ook met sfeer te maken hebben. Het oogt rustiger en het centrum is veel consistenter en heeft veel Romaanse stijl bouwwerken. Bogen en dat soort grapjes.

Het oogt overigens helemaal niet zo groot, maar blijkbaar wonen er toch iets van 900 000 mensen hier. Bijna net zoveel als in Amsterdam dus. En het regent niet meer en dat is maar goed ook. Nu is het alleen nog maar warm en dieselig.

Straks kijken of het uitgaansleven in deze herberg nog wat voorstelt. Even op naar de tv kamer dus, kijken of MTV italia wat is.

Ik heb ook eindelijk voedsel en deo gevonden, woei woei.

Vandaag de hele dag uitgetrokken om Milaan te bezoeken. Het slechte nieuws hoorde ik met mijn ogen dicht vanochtend al : regen. Zut dus.

Om 8:00 opgestaan ( ik kan het wel ja, als je maar zin hebt ) en om 9:00 uur na wat brood, twee bakken koffie en jus richting metro gelopen om het centrum te gaan bekijken.

Op het station werd ik aangesproken door een reizende Amerikaan die in London studeert. Met hem ook door het centrum gelopen, coole gast. Komt uit die staat met als hoofdstad St Paul ( naam kwijt, sorry ) en was bezig met een twaalfdaagse rondreis. Hij noemde mensen als ons niet toeristen, terwijl ie een beetje vies keek richting een stel flitsaziaten ™, maar ‘travellers or international wanderers’. Waar ik het dan weer hardgrondig mee eens was. Overigens was hij italie al meer dan beu, en vooral blij met iemand in het engels te kunnen praten. Dus over een paar dagen lees je hier misschien precies hetzelfde. Misschien ook niet.

Rond stationi Centrali afscheid genomen en ik ben via allerlei vage wegen weer teruggelopen naar Piazzo Duamo, de dam van Milaan. En op de cathedraal ( de 4de grootste ter wereld ) geweest. Met meer dan 1000 traptredes omhoog, wat nogal euh draaierig was. Maar hopelijk wel een paar mooie, overigens asgrauwe foto’s genomen.

Vervolgens een uur of wat gezocht naar een internet cafe, wat zit weer totaal ergens anders bevond dan de richting die ik op aan het lopen was ( het is soms een redelijk doolhof hierzo ).

En daar zit ik nu dus, schuilen voor de regen die al minder is. Lekker tikken en rossen op de knoppen.

Straks ga ik maar een of ander museum zoeken om mij mee te vermaken, want buiten is het niet veel soeps. Morgen bericht ik wellicht vanuit Turijn, misschien ook niet.

Voorlopig is het nog steeds Turijn – Bologna – Rome . Maar ik wil eigenlijk ook wel naar Verona, Florence, Pisa, Pompeii en overal. We zien en bekijken het allemaal nog wel.

Toevoeging, net gezocht naar musea die open op maandag, maar eigenlijk is alles van winkels tot museum dus gesloten vandaag. Tevens ben ik nog geen enkele supermarkt tegengekomen en ik zit niet bepaald in het centrum. En ook geen bakker?. Waar halen die mensen hun zut?

Update 2, al doende leert men : Tutti i Santi, all Saints, Public holiday.

Update :

Goed sinds het internet cafe niets meer geschreven. Niet veel meer te melden ook over het rondstruinen in Milano. Ben naar het centrum gegaan en vandaar naar het hostels. Gedoucht en lekker zitten lezen in mijn boek.

Tijdens het lezen vroeg een aziatisch meisje of ze mijn lonely Planet mocht bekijken. En wie ben ik om nee te zeggen. Na een tijdje raakten we paan de praat. Haar naam is Sanea en ze blijkt net een studie ‘Jewely’ in London te hebben afgerond. En voordat ze weer teruggaat naar een of andere onuitspreekbare plaatsnaam ( bij London ) nog 60(!) dagen door Italie rijzen. Vanuit Venetie door het land naar Palermo – Sicilie.

Daarna hebben we nog een beetje zitten praten over Italie, cultuur, reizen, Japan, Nederland en bla bla.

Tweede persoon waar zij dan weer die avond mee aan de praat raakte bleek uit Arkansas te komen, USA. Lauren was op zoek naar woonruimte in Milaan omdat ze naar haar studie sculptuur daar gaat studeren. Ook duidelijk aan haar accent trouwens, maar daar zullen we het maar niet over hebben.

*sfeerschets* Op dit moment zit ik met een biertje in de hand te kijken naar een groep van kaartende annex zuipende mensen. Een combinatie van Fransen, Duitsers, Aziatens wat er minimaal gezien wazig uit ziet.

Morgen Turijn en ik deed net een grappige ontdekking. Vlak onder Turijn ligt het dorpje Moncalieri. Dat is de thuisplaats van iemand die ik heel lang geleden wel eens schreef ( voor de kenners het Itiaanse meisje boven mijn tv ). Daar gaan we dus ook maar eens langs dan, kijken wat het is.

Voorlopig blijf ik hier zitten kijken naar allerlei wazige mensen.

Uiteindelijk ging het hele gezelschap (les idiots) richting de pub of slingerde iig naar buiten met zijn allen.

(Tussen 8:00 en 9:00)

Kaartje halen ging verbazend makkelijk. Nice – Milaan : 32,50. Wat op zich nog best een redelijke prijs is volgens mij. Op naar Italie dus. En net nu ik mijn eerste fatsoenlijke gesprek heb gehad in het frans. Met twee heren van de bakkerij. Bon voyage. Ik begin dus een beetje los te komen.

Overigens vroegen gister twee chicks aan mij een sigaret. Hoe leg je in godsnaam uit wat shag is? Tabel pour roulez werd in elk geval niet begrepen. En Engels konden deze tieners al helemaal niet ( het is wat! ) . Of het kwam wellicht door mijn rotte accent.

Waarom is de NS zo duur zit ik nu te bedenken? . Antwoord : Elk half uur een trein overal heen. Hier gaan 3 treinen per dag naar ver weg. Regionaal iets vaker. Maar niet meer dan eens per uur.

9:30 Vertrek duurt nog even, maar ik heb mijn plekje al gevonden in een rookcoupe. Jah ze bestaan nog. Althans volgens de borden. Het is hier zo schoon en fris dat ik nog stug twijfel. En geen rokers hier.

Net ontbijt gehad of althans iets wat er op lijkt op donutes. Maar dan gruwelijk hard en vet dat het smaakte als een blok suiker. In elk geval veel energie. Straks dus Monaco – Gunua – Milaan in een uur of wat. Geen idee hoe lang precies overigens.

Rond 13:00 Voor mijn gevoel ( en dat klopt wel redelijk ) zit ik al uren in de trein. Op dit moment door middle of nowhere Italie. Het lijkt er op dat er in Frankrijk niet gerookt mag worden, maar in Italie wel. In Villemigliante (grensplaats) ging namelijk gelijk de eerste peuk de hens in. In de trein zitten of zaten voor enige tijd Nederlanders, Fransen, Italianen, Amerikanen, Engelsen en een taaltje wat lijkt op oostbloks oid. Twee conducteurs zijn al ruim een kwartier bezig met het controleren van een enkele passagier.

16:15 Eindelijk richting centrum. Rond 16:00 kwam de trein aan in Milaan. Dus ben ik behoorlijk aan de gare kant. Er is maar een jeugdherberg van HI volgens mijn Lonely planet en daar ben ik dan ook maar heen gegaan. Allemaal vrij makkelijk bereikbaar per metro. Nu op jacht naar deodorant, handdoek en voedsel. De eerste twee ben ik vergeten en gezien de hitte in de metro ga ik het wel nodig hebben.

Het boek van Grunberg is ondertussen trouwens ook al uit. Niet het meest vrolijke wat ik ooit gelezen heb, maar wel een aanrader. Blauwe maandagen heet het geloof ik.

Ook nu maar eens foto’s maken, want ik heb er pas 7.

Rond 20:00 ?

Beetje rondgelopen. Milaan is druk, te toeristisch en ik heb nog steeds geen handdoek gevonden. Wel een boek ( Max Barry – Jennifer Government ). Het leek overigens wel of de gehele engelstalige boekafdeling bestond uit anti-Amerika literatuur. Van Michael Moore tot Naom Chomsky. Toch zit ook hier in elk mooi gebouw een lelijke macDonald’s of Burger King; jammer.

Overigens verwachtte ik in Milaan een graad of 8, maar het is nu ruim 20 graden.

21:00 Terug van rondtocht.

Klaar met rondlopen voor vanavond. In de jeugdherberg is het best druk, woei. En ze schenken hier bier, dubbelwoei! 66 cl voor 3 euro 50. Het meest redelijke bedrag tot nu toe.

Vanavond tijdens mijn toerismos hoop gezien en gelopen. Allerlei via, piazzo’s, pallazo’s en de hele shit. En een celtisch festival waar ik even ben blijven hangen en wat te eten heb proberen te bestellen. Wat na bijna 2 uur gruwelijk gefaald is. Van twee dingen weten ze hier compleet niets : Vegetariers en Engels. En dat is best een lastige combinatie. Mijn bestelling kon ik doen door een Italiaanse chick die gelukkig ook een beetje Engels sprak. Dan krijg je dus een bonnetje en dan moet je ergens anders je eten gaan halen. Dat gebeurt echt overal hier, zelfs in lunchroom enzo, tres vaag. Een kwartiertje later kreeg ik te verstaan via iemand die maar Italiaans tegen mij bleef ratelen dat er blijkbaar geen vegetariono snit meer is. Dit weet ik door iemand die het in frans vertaalde als No fromage. Wel thanks dus.

Ik werd gemaand naar een ander tentje waar het allemaal nog vager aan toe ging en dus na het bestellen van een biertje ( normaal formaat voor het luttele bedrag van 3 euro 50 ) een zakje geroosterde kastanjes gekocht. Dat is best lekker overigens, maar uberdroog.

Via de metro ( Statiozoni Nordi ) weer terug naar het hostel. Deze is het best te omschrijven als een gebouw met een capaciteit van een paar honderd mens en waar van alles rondloopt. Qua nationaliteit. Ik lig op plek 25b en dat is nog de begane grond. Kun je nagaan. Voordeel is wel dat het met ontbijt is, met bar, met pooltafel en de hele mikmak. En dat voor 18.50 per nacht.

Morgen ga ik foto’s nemen van dit dorp. En een internet cafe zoeken en handdoeken, supermarkt, voedsel en weet ik veel nog meer.

Overigens doet het gedeelte waar ik nu in zit meer denken aan een vinex nieuwbouw locatie dan Milano, Italia. Ik ben trouwens ook nog verkeerd gereisd, want Turijn schijnt dichter bij Frankrijk te liggen dan Milaan. Dat is dus het volgende doel.

Ik had maar besloten om in Nice te blijven de eerste nacht, aangezien het in Turijn / Milaan koud schijnt te zijn.

Daar gaan we

9:11 Op weg richting ver weg. Net leuke, ‘ik vertrouw jou niet’ controle gehad op schiphol. Riem en zelfs mijn schoenen moesten ook. Verder een compleet gefouilleerd. Gelukkig nog geen anale vuist, maar het scheelde niet veel. Je kan zeggen wat je wil over autoritaire landen als Frankrijk en Italie, maar de enige twee keer dat ik echt zwaar gecontroleerd ben is in Nederland geweest.

(tijd onbekend) Geen idee hoe laat het nu is. Ter tijdsindicatie kan wellicht gesteld worden dat hier Arnon Grunsberg al voor tachtig pagina’s is gesneuveld. Mistvertraging dus.

Voordeel van Buitenlanders : Je verstaat ze niet. Je ergert je dus minder. Nadeel : Er gaan een hoop Nederlanders mee. En de helft zit te zeiken tegen elkaar over slechte diensten. Je wilt goedkoop vliegen, dus je weet dat het kut is. Wat wil je nou?

Ergens rond 14:00 We haddden blijkbaar bijna een uur vertraging, maar niet getreurd. Heerlijk als je net als in de trein een beetje ligt te soezelen. Je doet je ogen open en je ziet onder je wijde witte bergen, sneeuw en bergdorpjes. Om nog geen 5 minuten later een tropische landing op ogenschijnlijk open zee te maken.

Dit stuk is trouwens geschreven op het strand. Maar ik ga eerst zo maar een slaapplaats vinden hier.

n.b. Volgens mij staat iemand recht van mij een blow te draaien. tsss

17:00 Pleintje met gezellig volk. Vanavond : Avenue Foch checken, schijnt een gothic achtig feest te zijn. Er hangen over gestencilde crappy posters.

( achteraf note : Uiteindelijk maar niet gegaan en om 21:00 uur vredig gaan slapen, wel langs gelopen overigens. Een gothic pub met overal slingers (aha!)

Juist, nog een paar uurtjes en deze jongen vertrekt richting noorderzon in tegenovergestelde richting. Naar het mooie, zonnige Nice eerst om vervolgens Italie onveilig te gaan maken.

Alles ligt klaar, mijn eerste overnachting kan ik al vinden en dus is het wachten tot de dageraad weer gloort. Het voorlopige plan is om via Nice naar Milaan, Turijn, Bologna naar Rome te trekken. Maar uitstapjes tussendoor zijn ook nog mogelijk. Beetje afhankelijk natuurlijk van hoe de genoemde steden zijn qua sfeer. Zo liggen stadjes als Verona, Florence en Pisa ook niet ver uit de route.

Ik schrijf in elk geval al mijn belevingen op en waar mogelijk zullen ze in de komende dagen hier verschijnen. Eventueel met foto’s als de internetwinkels zo lief zijn om mijn USB draadje te accepteren.

Er leiden vele wegen naar Rome….