After walking up and down on the cerro Uriturco, the other challenge was to hike the 22 km from Capilla del Monte to San Marcos Sierras. From rainy on one day to a deadly sun the other day. I hiked with an American girl I met in the hostel of Capilla, but we didn’t make it all the way and had to hitchhike the last few kilometers. All in all a great trip trough a great area.

Cuba libre is what you would call a chicklit and as such probably not made for consumption by the other gender. As I was hiking in Capilla del Monte, it was raining and besided the book was one of the two books the hostel had ( in Dutch!) I decided to go against the first warning and read it. And because it’s set in Cuba and I like Cuba.

It’s basically a long stretched story about a girl not willing to confront the death of her sister a long time ago and with a real bunch of mental problems to say the least following a couple to Havana, to study Spanish and live differently.

It has lot’s of mentions to love, relations and babies in it. And about feelings too, long long pages of it. So to the authors credit I enjoyed reading this book. The characters are nice, it’s written pretty good and just an enjoyable fast read. If you can bound me to a book which has more than one reference in it about raising children then you’ve done a good job I’d gather.

Even The Republic sometimes takes time to read. In South-America reading in English involves reading books simply because they are lingering around the hostel or second-hand bookstore, not because The Republic actually wants to read them..

The highest peak in the Sierras chicas, near Capilla del Monte; the Cerro de Uriturco.

From Wiki:

Since 1986 the Uritorco has been mentioned in media reports of UFO sightings, extraterrestrial visits, and visions of “parallel dimensions”. The nearby Capilla del Monte and the base of the Uritorco attract many New Age supporters and tourists interested in the alleged mystical/energetic qualities of the mountain and other paranormal phenomena, and a local artisan industry has developed around this topic.

I care about mountaineering about the same amount as raising pigs, so this book was not the first one to pick up. A bunch of people bounced up the second highest peak in the Himalaya didn’t seem much for a story

But to the credit of the author I really enjoyed this one and finished it quickly. A group from different expeditions and countries is climbing one of the most challenging peaks in the world. A place where many people have died before. It succesfully details the climbers, their mentality, the risks they take and the lifes they live. Strong reaccount of a climb, the accidents and what happens to the human body on such high peaks.

Even The Republic sometimes takes time to read. In South-America reading in English involves reading books simply because they are lingering around the hostel or second-hand bookstore, not because The Republic actually wants to read them..

If you have no clue if the title is about my latest ventures into the Argentinian food market or something digitally enhanced, this article is not for you.

Beiden kwamen deze week in zwaar water ( hetzelfde zware water als waar Dutch Water Dreams zich in bevind?); Snowworld omdat het niet voldoet aan de normen van de internationale skibond de FIS) en dus geen wedstrijdbaan kan zijn, Holland Hall omdat het niet door kan gaan.

Kortom geen goede week voor ‘leisurestad’ Zoetermeer, waar overigens steeds meer weerstand tegen ontstaat.

Bij beide zaken was ik woordvoerder. En bij beiden voorspelde ik al dat het weinig goeds voor de stad ging betekenen – een herhaling van DWD. Nu is het college er ook achter: Holland Hall zal de doodslag betekenen voor het stadshart.

In 2005 heb ik voor het eerst aandacht gevraagd voor de leegstand in de stad. Anno 2011 is het nauwelijks een agendapunt dat om de hoek komt kijken; ondanks rampzalige resultaten.

De SP werd constant verweten Zoetermeer economisch de afgrond in te willen helpen door niets toe te staan. Niets is echter minder waar gebleken. Was er destijds daadkrachtig actie ondernomen om de echte spil van de stad te onthouden waren er nu minder problemen. Meer echte economie, minder bouw voor leegstand, meer aandacht voor (kleine) ondernemers. Ook hadden dan minder mensen in onzekerheid gezeten: de volkstuiners, JJ’s music house, de scoutingvereniging etc. En was toekomstvisie 2030 niet een document geworden wat nu al achterhaald is met allemaal onhaalbare dromen van (heel modern om te zeggen! ) de 1%.

Maar niet waar wethouder Emmens de scepter zwaait. Het college ging en gaat blind voor prestige en kleurige full-color folders, niet voor langzamere maar duurzame economische ontwikkeling.

Niet zo raar misschien als je bedenkt in welke kringen dergelijke plannen worden opgesteld. Bij Holland Hall is er een interessante cirkel; Paul van As is initiatiefnemer van de Hal, zoon van de bekende makelaarsondernemers, waarvan Anke van As weer in de raad zit voor… Ik insinueer geen kwade opzet, maar het toont wel een kleine cirkel van mensen die dromen over een dergelijk groot Zoetermeer. Bij Snowworld is dat niet veel anders. Je kan veel zeggen over directeur Snowworld, Dhr Hendriks maar niet dat hij een slechte netwerker – of ondernemer is.

Een minder bekend feit is dat eigenlijk de meerderheid van de coalitie tegen beiden projecten was. D66 en de PvdA hebben tegengas gegeven en intern zagen vele raadsleden het niet zitten. Maar helaas spelen kleinstedelijke polderbelangen mee. De coalitie zit er nu al zo lang met kleine wijzigingen dat het opblazen van het geheel een partij waarschijnlijk stemmen zal kosten. Bovendien zal de fractievoorzitter die dat op zijn geweten heeft niet lekker liggen bij toekomstige onderhandelingen. Kortom deze kan er in elk geval zeker van zijn nooit wethouder te worden. Zoetermeer is een ‘stad’ met een kleine politieke en bestuurlijke cirkel met een lang geheugen – niet noodzakelijker wijs geweten.

Bij Holland Hall was dat nog niet zo duidelijk. Door eindeloos ‘kaders’ en ‘randvoorwaarden’ te stellen werd gepoogd om de ‘schade’ zo klein mogelijk te laten lijken. Zelfs werd gesteld op een moment dat je het niet zal zien in het landschap ( hey, wat werd er ook alweer beweerd over de derde baan Snowworld?!). Wat grappig is overigens; voor een conferentiecentrum met megabioscoop en enkele duizenden parkeerplekken.

Bij snowworld ging het niet veel anders. Even leek het alsof men de poot stijf zou houden. De leidde tot de koortsachtige crisisonderhandelingen van december 2009. En Emmens zinspeelde op een vertrek.

Het leek ons bij de SP te veel om waarheid te worden. EN een onzalig nieuwbouwproject van de baan EN een slechte wethouder weg die zich niet bekommert om burgers. Helaas was dat het ook.

Om eerder genoemde redenen was het interne dreigement van de VVD om de stekker eruit te trekken drie maanden voor de verkiezingen genoeg om de neuzen op een lijn te krijgen.

Vervolgens heeft de PvdA gepoogd de nieuwe baan dood te ‘randvoorwaarden’. De voorwaarde bijvoorbeeld dat het in het landschap moet ‘passen’, geen ‘koelkast op pootjes’ mag worden en het niet mag leiden tot toename van de verkeersdruk. Dat is voor een koelkast op pootjes van 350 meter vrijwel onmogelijk.

Bij beide onderwerpen kan je een vijfde baan vullen. Niet met sneeuw, maar met gebroken politieke beloftes. Toen ik voor de skister Nicolette Sauerbrij met enthousiaste aanhang stond buiten de raadszaal heb ik uitgelegd waarom de SP tegen de vierde baan was (en is). Ze vonden het jammer, maar hadden respect voor de duidelijke standpunten. De meeste raadsleden van coalitiepartijen verdienen dat niet. Bestuurlijk gedraai; proberen via de achterkamertjes dingen te regelen; druk uitoefenen middels de coalitietoekomst en een hoop kaderstellende dure woorden.

Zij zorgen ervoor dat de stad en haar burgers worden opgezadeld met een dure erfenis van coalitiebelangen. In de tijd van crisis komt er nog steeds een onzinnige koelkast en men kan in deze tijd niet verder met plannen die wel zouden helpen om van Zoetermeer ook in de toekomst een fijne stad te maken. En dat alles voor de champagne-ego van de lucky few

Auteur is oud-raadslid in de gemeente Zoetermeer. En die het niet kan laten af en toe wat neer te pennen over de politek aldaar.

Valley of the Condors. I had the luck to go there with a bunch of fun bags, walking until my soles missed another few layers of rubber. And we were ‘blessed’ with all weather types from burning sun ( walking ) to rain (sitting) to cold (sleeping) and everything in between. Finally some pictures here, jesus basszje are you lazy or what?

Dead by Sunset is a long long story about a murder, it’s trial and it’s backgrounds. At first I didn’t really look forward to reading this since the back cover went on about the combination drama, women and families. You understand probably. Anyway since there was nothing else to read around I started.

It’s a true story, which usually sucks. It’s about the murder of a woman by her husband ( it’s no detective either so I can give that away ). And it’s quite chilling as well. The ‘perfect’ husbrand Brad with a good job, lot’s of money (learns you to go for that huh) turns out to be quite a nut job stalking, threatening and using both his children as wifes more as property than anything else.

The books deals the first hundred-so pages with a tiring family history but after that I grew on me. Maybe I’m getting soft on my age. The reason why is probably that the story is so hard to believe and the guy manages to escape so many times you want to know where its headed and if he ever manages to get convicted, basically for making other peoples life miserable.

It’s a good book if you like drama, especially themed around true stories, bad men and courtrooms. For the rest of us it’s still a good read if you encounter it somewhere

Even The Republic sometimes takes time to read. In South-America reading in English involves reading books simply because they are lingering around the hostel or second-hand bookstore, not because The Republic actually wants to read them..

I’m playing Virtonomics, an online business game. Here I’ll report every now and then on my proceedings

In my previous post I went to expand into Norway.

Expansion

With the steep profits I’m making in Norway I’m able to invest in two big warehouses in Lithuania together with a few laboraties to invent my technologies. I’ve guessed right that with time passing more players would go into Norway setting something off that looks like a price war. And thus happened. Margins are still high and stable, but not what they were before.

Sinds een tijdje rommelt het in het verre Zoetermeer over een mogelijk te bouwen Moskee in de wijk Seghwaert. Nu mag ik over dat soort ruimtelijke dingen tegenwoordig niets meer zeen in de raad, maar ik kan het natuurlijk wel uittikken, want wat ik via het internet verneem tart elk begrip.

Nu ben ik geen moskee-fan zal ik gelijk maar bekennen. Net zoals dat ik als atheist geen fan ben van enige andere religie en mij dunkt kerken, gebedshuizen en geloof prima mogen verdwijnen. Zou een hoop gedoe schelen in Nederland en de rest van de wereld.

Dat gezegd gun ik andere mensen hun wereldbeeld en vrijheid om dat in te vullen hoe ze willen. In ruil daarvoor wil ik zelf ook graag in vrijheid leven en niet vallen onder de juk van allerhande beperkende regels die iemand ooit in enig boek heeft gepend. Geven en nemen binnen grenzen lijkt mij de basis van een fijne plek om te leven. Zo doen verstandige, volwassen mensen dat.

Kennelijk niet als het grote M-woord valt. In combinatie met die gevaarlijke stroming, de I. Nu heb ik bijna tien jaar gewerkt in een omgeving waar dergelijke lieden de boventoon voeren en voorts ben ik van mening dat bij veel mensen de angst alleen sluimert in het onbekende en op de voorpagina van de Telegraaf. Sterker nog, ik heb me in mijn woonplaats veel vaker zwaar bedreigd gevoelt onder de relatieve heterogeniteit die Zoetermeer heeft en het gebrek aan diversiteit ( statistisch gezien, niet omdat er twee jongens met een bontkraag voor de buursuper hangen ).

Enfin, het college speelt het geheel volgens bekend beroerd recept; niet met de bewoners praten, niet het moskeebestuur introduceren aan de buurt maar zichzelf bestuurlijk opsluiten onder het mom van procedures en regeltjes.

Dat dat wat weerstand oplevert kan ik alom begrijpen en -ja- zelfs aanmoedigen. De coalitie die in Zoetermeer al decennialang de boventoon voert weet toch wel dat de coalitiepartijen uiteindelijk na een hoop overleg buiten de raadszaal en vele schorsingen bijdraaien bij wat het college van plan is. Daar ligt naar mijn bescheiden mening ook het grootste probleem waarom participatie nergens heen gaat.

Maar dan komen de wonderlijke argumenten boven tafel. Zal ik ze even per stuk afserveren. Ja,nee, dank u wel. Jury, geeft u punten.

Parkeerdruk

De gemeente stelt dat voor een moskee geen parkeernorm geldt en hoeft hier dus geen rekening mee te houden. Totale onzin en punt voor de bewoners hier. Een moskee is een kerk, of met extra activiteiten een buurtcentrum. Als jongerencentra moeten voldoen aan parkeerplaatsen voor hun bezoek dat op de fiets komt, dan zeker zo’n voorziening.

Bewoners – Gemeente : 1 – 0

Bestemmingsplan

Men vindt dat bij het vaststellen van het bestemmingsplan in 2008 men voorgelogen is door het college omdat deze vertelden dat er geen plannen zijn voor een tweede moskee. Dat is natuurlijk niet na te gaan en bij een gemeente liggen er altijd wel wat stukken, ideeen, mogelijkheden ergens die meestal niet, maar soms wel doorgaan.

Wat hier pijn doet is dat bestemmingsplannen en de hele wetgeving in Nederland een moeilijk gedrocht is waar hele stammen juristen de kiezen op kapot bijten. Ik ga er verder ook niet diep op in, want dat levert enorme stukken op.

Voor een college is een bestemmingsplan handig omdat je er op allerlei wijzen allerlei mogelijkheden hebt om iets te bestemmen (of verstoppen). Raad en burger begrijpen er meestal niet al te veel van, maar het dekt het college – wat als enige weet heeft van de vele ideeen die er spelen (indachtig dualisme) – juridisch wel lekker in.

En daarom verdienen de inwoners hier een punt. Een bestemmingsplan is niet bedoeld als wapen tegen de eigen bevolking. Het college kan zich dus niet verschuilen achter ‘ja maar plan’.

Bewoners – Gemeente : 2 – 0

Veiligheid

Veiligheid is uiteraard belangrijk. Zo moet een gebouw doen aan brandvoorschriften en… oh wacht. Het gaat hier om het argument dat een moskee onveilig is omdat in het verleden (bv in Meerzicht) een moskee bekladt of aangevallen wordt (brandstichting).

Daar komt de beroemde Hollandse solidariteit om de hoek zetten! Omdat mensen bedreigd worden, omdat ze toevallig regelmatig in een ander boek lezen dient die groep maar te gaan bidden op een industrieterrein of andere uithoek.

Als buitenwijk van het oorlogstribunaal en stad van recht en vrede zouden we juist moeten garanderen dat deze mensen hun geloof mogen uiten. Ik dacht juist dat onder de PVV-stemmers dat zo belangrijk was. Daders aanpakken, niet de slachtoffers benadelen.

Zoetermeer kijkt stelselmatig weg van het geweld van Extreem-rechts zoals ik ook heb mogen ervaren. En mensen halen daar te vaak hun schouders bij op.

We zwichten niet voor terreur. Ken u die uitdrukking? Alleen als de huizenprijs (minder WOZ-belasting mensen!) er onder leidt. VOC-mentaliteit, minpuntje.

Bewoners – Gemeente : 2 – 1

Oh no ze Moslims!
of: Nobody expected the islamic inquisition!

En dan rammen we gelijk door naar het hete hangijzer dat niet benoemt mag worden. De moslims.

Even in perspectief hoe er wordt gedacht over een groep in vredevol Nederland anno 2011. Bijvoorbeeld de column van Wiland Roscher op Zoetermeerniews :

“Iedereen heeft de mond vol over vrijheid van meningsuiting maar niemand durft er gebruik van te maken als het om een Moskee gaat.”

“Moslims hebben net iets meer gelijke rechten dan Jehova’s.Met de komst van het nieuwe kabinet met steun van Wilders dachten we af te zijn van de knuffelcultuur.Maar de Moslims in Nederland worden nog steeds geknuffeld op een manier dat het slijm letterlijk uit de mond loopt.”

“…en alle berichten over de tolerante knuffelallochtonen die homo’s aanvallen en wegpesten.En ouderen die op straat in elkaar geslagen worden en beroofd door onze knuffelallochtonen!”

Dat is uit een artikel, maar geeft ongeveer de algehele tendens weer. (Behalve trouwens de formele actiegroep die zich -hulde- keert tegen deze onderbuik ).

En dus zonder voor de grap maar even op te zoeken hoe over joden werd geschreven een eeuw geleden kan je stellen dat menigeen niet bepaald objectief staat tegenover de moslims.

(Niet dat het Nederlandse volk veel met de joden ophad. Pas eigenlijk nadat ze in onze traditie zijn gaan vallen van ‘grote opruiming’ )

Sterker nog het is een groep die niet werkt, maar wel onze banen inpikt en daarbij ook nog de tijd vindt om oude mevrouwen van hun tasjes te ontdoen of homo’s te bedreigen.

(Niet dat het Nederlandse volk veel op heeft met homo’s, maar je sleept die ‘handtasjes’ zo makkelijk in je eigen kamp )

Het gaat dan ook niet om de aardige mevrouw (hoop ik) met hoofddoek die een paar deuren van mij woonde in mijn gezellige multiculti-flat in Meerzicht, maar om de ongenoemde vijfde colonne van het islamitisch imperialisme die Nederland dreigt over te nemen via duistere kebab- en belwinkels en hangjongeren die geen baan kunnen vinden omdat ze de verkeerde achternaam hebben.

Als men nou gewoon eens eerlijk is en ronduit stelt dat Nederland is verworden tot een naargeestig racistisch land dat hunkert naar de grote leider die eenzijdig een groep tot dader heeft verklaart zonder afdoende motivatie.

En mocht je daarom zeggen dat je Nederland steeds minder fijn vindt om in te leven dan staat men met de virtuele hooivork aan je deur om over de grens te verwensen. En al helemaal als je ouders per ongeluk hebben besloten hier uit den vreemde ooit werk te accepteren. Hoeveel daders worden jaarlijks door hun regering uit het land gewenst. En hoeveel slachtoffers?

Stel dan gewoon dat een discussie over parkeerbeleid zo uit de hand kan lopen omdat je in Zoetermeer geen mensen met een niet-roomblanke huidskleur wilt zien, of bepaalde geloof. Pijnlijk, maar wel eerlijker dan dat verkapte polderfacisme. Alsof het vroeger allemaal zo leuk was. Slegts vir blanken!

Minpunt dus, Bewoners – Gemeente : 2 – 2

Conclusie

De conclusie is dat het een veel te lang artikel is en echt niemand dit leest. Toch de uitermate sterke conclusie:

Het gaat hier om parkeerbeleid, parkeerdruk en een gemeente die stelselmatig haar eigen inwoners niet serieus neemt. Toch hebben dezelfde partijen al decennia de macht en zitten wethouders vele termijnen uit in Zoetermeer. En het gaat om levensgenot van mensen in hun buurt en dat is heel goed te begrijpen en terecht.

Stem dan met de voeten en gooi het college van Zoetermeer op straat en ga zelf om de tafel zitten met de ICZ om te kijken wat voor boter je in de kuip hebt. En zoek desnoods een andere plek als het allemaal niet past met de auto.

En stem volgende keer op een andere partij. Niet eentje ter rechterzijde die voor eigen eer en roem groepen buiten de samenleving plaatst om vervolgens net zo schijnheilig mee te gaan besturen (bonusvraag: waar doel ik op!). Of technocraten waar procedure belangrijker is dan uitkomst (bonusvraag: meerdere antwoorden mogelijk)

Nee, bedenk dan wat je wil in je stad, wacht niet af en neem actie. Accepteer niet dat onschuldige mensen het slachtoffer worden van terreur, laat iedereen een eigen plek hebben en elke bestuurder die het waagt niet aan participatie te doen dient er direct uit te vliegen.

Dat heeft niets met knuffelen te maken maar alles met effectief zelfbestuur. Mensen die zelf positieve actie ondernemen zijn gelukkiger in het leven (lifehack #243) en is een veel beter alternatief dan de xenofobe spruitjeslucht die van kolommen en reageerpanelen afdruipt.

Mocht u verder nog stemadvies nodig hebben dan adviseer ik van harte die gezellige partij met vrolijke tomaat.

Ik wens u een smakelijk voortzetting met vegetarische spekjes ofzo.