Dit bord is het enige wat herinnert dat er een grens loopt tussen NL en DE. Voor wie nog ‘s wat op de voet wil smokkelen; alstu. De Markskramers waren immers ook handelslui

Bad Bentheim. Zo’n plaatsje dat iedereen kent maar nog nooit is geweest. Bent u er wel eens geweest dan loopt u waarschijnlijk tegen pensioen aan, heeft u teveel vrije tijd, wilt u graag naar het buitenland maar te ver is te eng en vind het summon van gezelligheid; braderieen, een kasteel op een bergje, een dagje weg met de familie en ‘s-avonds gezellig een snitzel eten.

Zelfs voor de ochtendzon al op in Lieren. Na een douchebeurt rustig aan richting Deventer. Na de regendreiging van gisteren is al het water volledig uit de lucht. Er ligt nog wat mist over de weilanden, een enkele wakkere koe kijk verrast op. Dat is iets waar ik niet snel aan zal wennen, een heel weiland loerende beesten met in hun blik wat ik ook heb mogen ontwaren in enkele mensen als ik over mijn plannen vertel. Maar ja als je alleen een weiland in Klarenbeek gewend ben, dan is een hek het buitenland.

Het weer wordt steeds lekkerder naarmate de dag vordert. Eerst wat fris, dan wat warm. Na Wilp begint het weer wat saaier te worden. Veel grasveld (wederom) en dat heb ik eigenlijk in Nederland zo ondertussen wel gezien. Het kan wel het bindende karakter van het Nederlands landschap worden genoemd. Grasland en boerenbedrijven.

Naast de IJssel doemt op een gegeven moment de Hanzestad op in de zon.

Bij het uitpuffen op de Brink in centrum Deventer ( voor jullie randstadofielen trouwens aanrader! ) ontmoet ik Neilly, een dame die mij vertelt over haar fietstocht van 10000 km door Zuid-Amerika.

Later ontmoet ik mijn gastheer voor de nacht Roel en die neemt me gelijk naar zijn favoriete kroeg, De Heks. Ook een prima aanrader voor een ieder die nog ‘s in Deventer komt ( ook op de Brink trouwens ). Samen met Stefanie, de charmante vrouw v/d host pizza gegeten en daarna rustig aan gaan slapen. Kortom prima dag.

Twee dagen in een postje, gewoon omdat het kan. Ik kan iedereen hartgrondig het eerste deel Amersfoort – Terschuren van het Markskramerpad afraden. Tenzij je houdt van doorgaande wegen, grote weilanden en mestlucht. Niet veel te zien, maar wel goed door te beuken qua wandelen. Daarna wordt het een stuk leuker met het begin van de Veluwe, bosrijk gebied.

In Putten ontmoet ik Bert, mijn host aldaar. Ook eens zaalvoetbal te Putten meegemaakt, leuk om te zien. En daarna nog een bakje whiskey gezet met huisgenoten. En des zessen verder naar Boeschoten, Kootwijk en natuurlijk het enorme Radio Kootwijk, de zendinstallatie voor den oost in de jaren 20 van vorige eeuw.

En dan Apeldoorn. Tja in vogelvlucht; gelift vanuit Radio Kootwijk met coole dame ( dank nog! ) die couchsurfing ook kende, couchen bij Marije. Weer een van die lieve mensen @ couchsurfing. Gezellig gekookt, mee naar IAMX. Aldaar here Ravage! Ravage! tegengekomen spontaan ( en dat voor Apeldoorn! ) en vriend des huizes Jan-Willem ( kennelijk bekend in de Koornbeurs ). Kortom een bewogen dag/avond en uitermate gezellig! Zo wil je wel lopen nach polen. Had ik al gemeld dat ik ook van een ander wandelaar bijna de hele route met GPS-data heb gekregen? Dat internet gaat nog eens groot worden!

Hallo Bandoeng, hier Radio Kootwijk! ( kijk mam, links mensch! )

Dan moest ik toch ook maar eens een schrijfstijl aannemen van een reiziger. Ik vrees dat het nooit zo episch gaat worden als de lui die ik graag lees en luister, maar ik kan als puny uppie wel een goede poging wagen natuurlijk.

Soit, Breukelen is dat dorp aan de A2, aan dat lelijke van der Valk gebeuren maar met best een aardig centrumpje. En aardig is zeker dat je binnen een goede 20 minuten gewoon met den poten in de natuur staat. Veertig kilometer verderop is hetzelfde verhaal alleen dat Amersfoort gewoon wel een leuke stad is. En in mijn geval met een erg leuke host ook!

Enfin, wat wilt u horen? Dat het best een aardig voorrecht is om doordeweeks door het gooi te baggeren, langs Hollandse Rading? Dat we in een best mooi landje leven? Nou ja voila, dat is al geheel waar. De eerste, of eigenlijk de volgende 40 kilometer in een leven vol kilometers.

Mainport E11 : Afslag Den Haag

De E11 heet in Nederland het Marskramerpad. En wat een jolige mensen die marskramers waren! Ze hielden namelijk nogal van de natuur en daarvoor weken ze graag van de gebaande paden of. Of liepen ze een rondje extra natuurlijk.