Ik moet nog een stukkie tikken over Deventer, Lieren en de hele reis daaromtrent. Maar als een goed blogger betaamt gaat dat niet op commando en ook niet binnen de 1000 woorden in een netjes herhalend artikeltje. Maar niet getreurd, we schakelen daarom even over op het makkelijke beeldverhaal. En de toezegging dat aan het artikel nog geschaaft en geschrapt wordt om aan de zware criteria te voldoen van de eindredactie van De Republiek. Wordt vervolgd

Een vrij rustige wandeling door de Hoog Buurloose Heide en vervolgens richting het bekende Beekbergen, net onder Apeldoorn. De lucht ziet er vandaag dreigend uit en het vervolgen op een lange serie buien in de hele week ervoor. De route gaat verder door Hoenderloo en veel bos.

Twee dagen in een postje, gewoon omdat het kan. Ik kan iedereen hartgrondig het eerste deel Amersfoort – Terschuren van het Markskramerpad afraden. Tenzij je houdt van doorgaande wegen, grote weilanden en mestlucht. Niet veel te zien, maar wel goed door te beuken qua wandelen. Daarna wordt het een stuk leuker met het begin van de Veluwe, bosrijk gebied.

In Putten ontmoet ik Bert, mijn host aldaar. Ook eens zaalvoetbal te Putten meegemaakt, leuk om te zien. En daarna nog een bakje whiskey gezet met huisgenoten. En des zessen verder naar Boeschoten, Kootwijk en natuurlijk het enorme Radio Kootwijk, de zendinstallatie voor den oost in de jaren 20 van vorige eeuw.

En dan Apeldoorn. Tja in vogelvlucht; gelift vanuit Radio Kootwijk met coole dame ( dank nog! ) die couchsurfing ook kende, couchen bij Marije. Weer een van die lieve mensen @ couchsurfing. Gezellig gekookt, mee naar IAMX. Aldaar here Ravage! Ravage! tegengekomen spontaan ( en dat voor Apeldoorn! ) en vriend des huizes Jan-Willem ( kennelijk bekend in de Koornbeurs ). Kortom een bewogen dag/avond en uitermate gezellig! Zo wil je wel lopen nach polen. Had ik al gemeld dat ik ook van een ander wandelaar bijna de hele route met GPS-data heb gekregen? Dat internet gaat nog eens groot worden!

Hallo Bandoeng, hier Radio Kootwijk! ( kijk mam, links mensch! )

Dan moest ik toch ook maar eens een schrijfstijl aannemen van een reiziger. Ik vrees dat het nooit zo episch gaat worden als de lui die ik graag lees en luister, maar ik kan als puny uppie wel een goede poging wagen natuurlijk.

Soit, Breukelen is dat dorp aan de A2, aan dat lelijke van der Valk gebeuren maar met best een aardig centrumpje. En aardig is zeker dat je binnen een goede 20 minuten gewoon met den poten in de natuur staat. Veertig kilometer verderop is hetzelfde verhaal alleen dat Amersfoort gewoon wel een leuke stad is. En in mijn geval met een erg leuke host ook!

Enfin, wat wilt u horen? Dat het best een aardig voorrecht is om doordeweeks door het gooi te baggeren, langs Hollandse Rading? Dat we in een best mooi landje leven? Nou ja voila, dat is al geheel waar. De eerste, of eigenlijk de volgende 40 kilometer in een leven vol kilometers.

De meeste vaste bezoekers ( volgens de vrolijke statistieken stabiel rond de nul! ) weten het al, De Republiek gaat moven. En wel richting Polen via de oudste vervoersmethode: de voet. Regelmatig zal ik naar de aanloop naar het gebeuren berichten over de voorbereidingen.

Naast een flinke dosis training die ik de laatste maanden gepoogd heb te ondernemen is er nog een andere aardige uitdaging: waar moet ik precies heen? De E11 heet het geval en de informatie is minder dan summier. Niet in Nederland overigens, want hier valt onder de noemer ‘Marskramerpad‘ genoeg te oefenen. In Duitsland gaat het over in de Toddenweg en daar begint volgens dit verslag zo ongeveer de ellende wel. Kortom dat wordt lekker zoeken! En dat is nog het deel wat zich in een boek heeft weten te vatten. De rest van het stuk en vooral na Duitsland tast ik nog volledig over in het duister… Maar soit, waar een plan is is (hopelijk) een (Europese) weg!

Polders en polders. Zware tocht zonder schaduw in de brandende zon ( en daarom niet helemaal Rijnsaterswoude gehaald. Net het zout uit mijn haren gespoeld. Afijn de visuele bloemlezing

Goed voor een kilometer of 23 door de polders. Mooie route langs het water met een graadje of 26.

Mainport E11 : Afslag Den Haag

De E11 heet in Nederland het Marskramerpad. En wat een jolige mensen die marskramers waren! Ze hielden namelijk nogal van de natuur en daarvoor weken ze graag van de gebaande paden of. Of liepen ze een rondje extra natuurlijk.