There goes the chronology of this adventure, as well as the regular, usual Dutch language. Yesterday I was live on Radio Corax here in Halle for a short interview about the walking trip and Couchsurfing, which was really a nice thing to do! My host here tipped them ( actually she barged into their newsdesk ) and they liked the story. Good friend Stefan captured the whole party. Enjoy!

Interview on Radio

Overigens geen grap. We hoorden er meerdere met een luide boem erna…

Tot zover het dagelijkse verslag. Helaas is er meer te beleven dan op te schrijven, dus we gaan samenvatten. Maar waar o waar te beginnen? Allereerst ontmoet ik in Lubbecke Ole, een jolige halfanarchist, die later besluit mee te laten na een gezellige avond-o-bier aldaar met veel politieke discussie. Onderweg ontmoeten we ook nog diverse andere couchsurfers, zoals in Porta Westfalica bij Marcel en slapen bij Ingeborg. Veel kunst en gezellige gesprekken en natuurlijk diverse dingen te zien.

Kaiser Wilhelm monument – Porta Westfalica

Verder dan naar Lena in Obernkirchen, een kleine dorpje bij het wiesengebirge.

Ole besluit zijn medelopen met een bezoek aan de hele coole hosts in Hameln, bij Marc en Susana. Het welbekende rattendorp mag van ons in elk geval ook bekend worden door deze twee. We worden ontvangen door een heerlijke bbq onder andere. Eigenlijk is dit lapje tekst wat te kort om een ieder genoeg eer aan te doen, want het was echt een week om nog lang te onthouden. Wellicht later in de grote memoires over deze trip ( schijnt hip te zin ) .

Overigens weet ik nou ook eindelijk wat goedkoop in het Duits is, namelijk billig. Hoe? Door een stel grappenmakers die dat in de kroeg naar iedere langslopende dame ( werd overigens niet gewaardeerd ) scandeerden.

Ik ben uitgenodigd door Juliana in Lintorf, een klein plaatsje vlak bij het al evenmin bekende Bad Essen. Plaatsje is hierbij nog uitermate grootstedelijk uitgedrukt kan ik wel melden. Maar wat het niet aan grootsheid heeft heet het wel aan charisme zo in de heuvels net buiten het bos. En in Volleybalteam dat toevallig op het punt staat te promoveren naar de 1ste divisie bundesliga; een gebeurtenis die voor een 1000-koppig dorp zonder sporthal ook groots genoemd kan worden.

Twee opvallende zaken bij deze wegwijzer rond Osnabruck, wie ziet ze?

Voor de dag na de stad heb ik gelijk maar gedacht gebruik te maken van mijn nieuwe mooie glimmende tent. Gelijk een primeur voor ons beiden. We hadden namelijk allebei nog nooit wildgekampeerd in een bos. Maar voor alles een eerste keer. En zo sloot ik op een zekere nacht mijn oogjes naar de familie muis een bosje verder. Het bos leek verder vredig, geen boze jagers met grote geweren in zicht en geen andere lastige dieren met een nachthumeur.

Van Hobsten naar Osnabruck langs de zoveelste boerderijen. Alle kritiekers opgelet, want hier heb ik voor de eerste maal een paar kilometer valsgepeeld ( let u op! ) , maar in mijn verdeding heb ik ook een kilometer of tien de verkeerde kant opgelopen, dus zo kwam alles toch nog goed afstandsgewijs.