_{Schromeloos gejat van Bieslog}

Woepie! [banana] . Jawel beste uitvreters en teerders op de maatschappij. Ik heb volledig mijn boete gedaan naar Nederland en keurig netjes mijn schulden betaald.

Nou snel maar rennen dan. Nee dacht het niet. Misschien wel een idee om die folder massaal te bestellen en op te sturen naar Balkenende?

?Lik mijn boom lik mijn boom

Check mijn room check mijn room

Show je roos show je roos ? schalt Joris de wannabe-neger over het schoolplein richting een stel jonge meisjes die net naarstig proberen te ontsnappen uit een dag school&sores(tm). ?Loser!? brult een meisje terug, de overige meisjes giechelen instemment. ?Ach wat slet, je meurt naar vis? roept Joris terug terwijl hij op zijn Cita springt. Het was zo’n tijd in het jaar dat de gemiddelde trend net tussen twee stylo’s inhing, om het maar eens uit te drukken in de taal van deze tijd.

In een hoek van het plein lagen een stel ?chte negers dubbel van het lachen om het schouwspel. ?En jullie white-boys? stelde Joris terwijl hij zijn brommer aan probeerde te lopen, ?weten niet eens wat flowen is. Hoempf en op de beat van zijn nieuwste creatie stuift Joris van het plein af. Een nietsvermoedende voorbijganger kijkt hem verdwaasd naar. ?Lik mijn boom lik mijn boom? bracht Joris haar op de hoogte van zijn visie van de verkeersregels.

?Vuur?, riep Roy en met een vloeiende beweging stak hij een volgende joint aan. Remy en Alex liggen nog steeds dubbel van het lachen. Hetzij van het stug inslaan van de weed of wacke beats van Joris zoals Remy even later verduidelijkt.

Even boven het hoofd heeft een mus het sinds een kwartiertje het erg naar zijn zin. Nietsvermoedend zat het beest van de zon te genieten op een dunne tak toen het begon. Eerst vermoedde hij vuur. Maar er geurig. Een aantal minuten later is de wereld groen met rood. Hij merkt niet van de consternatie die onder hem onstaat…

?Jullie hebben Pim vermoord, kutnegers!? roept Kees het drietal toe. ?lijers? en komt dreigend op de jongens aflopen. Dan komt Miep aangerent in een totaal nieuwe aussi, die sinds kort weer onder de belangstelling is in een retro vorm. ?Ze zijn het niet waard?, bast zij met een haags accent..

Opeens klinkt de bel en pakken zij en Kees de boeken bij elkaar voor het laatste uur les. Kees mompelt een paar verwensingen loop de school binnen. Roy, Remy en Alex, ook wel de chille drie genoemd kijken hen verwonderd na.

Remy en Alex besluiten buiten voor het raam te gaan staan waar zij les hebben. Net hard genoeg dat hun gesprek via het open raam binnen te verstaan is. De docent probeert wanhopig het restje leerlingen aan te sporen tot het opnemen van wat oninteressante kennis. Totdat Kees de verwensingen niet meer aankan en witheet van woede het raam openslaat. ?Kut, tering, tievus, kuch kuch kuch…?. Hij verslikt zich in zijn eigen stroom scheldwoorden. Terwijl Kees over het raamkozijn naar adem snakt en rochelt liggen Remy en Alex alweer dubbel van het lachen. Op dat moment besluit de leraar tot een vervroegd pensioen, rent al huilend het klaslokaal uit en besluit daarmee de schooldag van 2B3.

?Tja?, zal de conrector even later mompelen tegen de totaal overspannen diener van de educatie. ?Het niet altijd appel en ei op een school?.

Eens was ik met mijn meisje. We lagen op het gras onder de maan. In het bloemperk groeide een hele bijzondere plant. Deze plant was zo rood als een roos, maar hij stonk altijd naar vis en vieze sokken. De geur is met geen pen te beschrijven.

Zelfs je tenen na een veldmars van een week kon je neus nog beter aan dan deze geur. Ik besteedde er geen aandacht aan, want mijn meisje wreef over mijn buik. Ik keek haar aan. We staarden minuten lang naar elkaar, oog om oog, arm om arm. Terwijl ze naar mijn borst keek grinnikte ze : ?Al dat haar, je lijkt wel een aap?.

Langzaam maar zeker werd het steeds gezelliger en warmer op het grasveld. Ik mocht aan haar doos komen, zei ze. Maar ik voelde slechts een poes. ?oh eet mij? kreunde ze. Ik begreep niet wat ze bedoelde en vroeg of ze koek lustte of misschien moesten we toch liever een ijsje gaan halen. Ik had zoveel voor haar over op dat moment nog. Maar dat duurde niet lang. Niet veel later die dag is ze namelijk om zeep geholpen…

Na het fiasco in het gras wou ze graag naar huis. Ze woonde in het huis bij het grote hek aan de lange afgelegen weg midden in het bos. Het stormde buiten, de takken sloegen hard tegen de ruiten, alsof ze straf hadden verdiend. Even verderop zagen we hoe de hut, die als schuur werd gebruikt, weggevaagd werd door het natuurgeweld.

Terwijl wij thuis zaten te schuilen voor de TV werd opeens de voordeur ingebeukt door een enorme reus, alsof we in een horrorverhaal waren beland. We schuilden onder een enorme stapel jassen. Dat bleek de vijand alleen maar meer op te winden. In een ruk maaide hij de jassen boven onze hoofden weg. Hij pakte mijn meisje vast en bond haar vast met zijn riem. Terwijl hij met zijn enorme geval haar alle kanten van haar kartonnen verpakking liet zijn, hakte hij bij elke stoot een teen af. En toen alle tenen op waren een stukje voet, een stukje been. Totdat er niet veel meer van mijn vriendin over was dan een stukje brandhout om in het vuur te gooien.

Ik was al lang in paniek het bos ingerend. De geit die ze hielden als huisdier had alles gezien en hielp mij naar de wijze uil. Die zich midden in het bos verschool. Hij zei tegen mij : ?Zoek de mooiste pauw en een wijze duif en je wens zal uitkomen. Wanhoop niet verder, ik weet wat je wil?. Aldus geschiedde. Na een lange, uitputtende zoektocht vond ik de genoemde dieren. Zij wilden me wat graag helpen. Bij wijze van magie verscheen een ei. De pauw herinnerde mij eraan ? Dit is een vrouwen-ei. Als je voorzichtig dit ei uitbroed dan komt hier de mooiste vriendin uit die je je altijd had willen wensen?.

Met deze wijsheid gerust gesteld, en bovendien erg opgelucht dat letterplankjes niet meer dan zes rijen beslaan liep ik op mijn gemak weer naar huis toe.

En ik leefde nog lang en gelukkig….

Altijd nuttig om te weten.

Gister in een zweeftrein gezeten. Een dubbeldekker die compleet uitgestorven was met zo’n lekkere eenpersoons-zitstoel.

Zweven is heel makkelijk. Je doet je ogen dicht en probeert alles wat je hoort te vullen met de beweging van de trein. Het ritmische gebeuk op de rails. Dan ontspan je een voor een je lichaamsdelen, te beginnen bij je benen.. Ga met je gedachten richting relaxe oorden en bedenk dat je zweeft.

Na een half uurtje zo liggen in de trein kan je er iig weer een hele avond tegen.

Iig genoeg om de 697 spammailtjes van afgelopen maand op te ruimen.

Morgen tussen half acht en een uurtje of een zullen de heuvels van Venus zich voor de zon positioneren en langzaam voorbij de vurige bal schuiven. Een zeldzaam fenomeen, maar volgens mij is dat nogal relatief.

Deze ballon waaide tijdens de Kift over het virus festival :

En die bleek dus uiteidenlijk geland te zijn in hartje Eindhoven – centrum. Grappig hoor .

_{( met dank aan Wacky van de gathering )}

Volgens mij kan je alleen maar iets bereiken in het leven, qua wat algemeen geaccepteerd wordt als hoog als je een mate van frustratie hebt.

Velen noemen het ‘drive’ of Etre de raison ( Nederlands is duidelijk uit de mode ), maar volgens mij is het niet meer dan een vorm van frustratie om iets te worden omdat je iets anders wil zijn dan wat je op het moment bent.

Ik merk het ook aan mezelf. Ik kan alleen maar hard werken als ik in een bepaalde mate gefrustreerd ben. Kom ik bijvoorbeeld net terug van vakantie of festival waarbij ik zwaar ontspannen ben, heb ik totaal geen inspiratie om ook maar wat te gaan doen.

Het is eenzaam aan de top zeggen ze wel eens, maar zijn topmensen niet al van te voren ongelukkig?

Zijn hier nog elfjes? Kleine lekkere elfjes ?