Net van het pad af vind ik een van de zeldzame kleine rechte stukjes net uit het zicht en dus goed om een nachtje te blijven. Het is nog best koud hier, net boven nul maar gelukkig vriest het niet meer.
Grappig genoeg klinkt bijna altijd om mij heen een geritsel. Heel af en toe zie ik dan nog een kleine muis wegspringen maar de krengen blijken uitermate goed op de hoogte van het menselijke waarnemingsvermogen. Totdat je de tent hebt opgezet. Met het concept kijkgat zijn de heren en dames grijsjassen minder op de hoogte waardoor ik vanavond oog in oog met een piepklein muisje stond. Die volgens mij – of mijn waarnemening werd al minder – min of meer bij toeval de heuvel af kwam stuiteren en dus nogal verdwaasd keek.
