Treinen in Roemenie komen in vier smaken: Personal, Accelerat, Rapid, Intercity. In westerse begrippen: compleet gaar, redelijk gaar, gaar, beetje gaar. De Accelerat (en verder) stopt alleen op grote stations, dus elk dorp groter dan een paar honderd mensen. De Personal stopt overal. In praktijk betekent dat geen station – geen dorp – geen mensen – alleen een lapje beton.
Roken is verboden maar als je tijdens het rijden gewoon even de deur open gooit is het geen probleem. Een enkele keer gooit zelfs een boer gewoon zichzelf met een bint aardappelen de trein in. Anything goes. 200 kilometer is ongeveer 3 uur.
Een kaartje kopen kan maar elke trein kent ook vast omkooptarieven – bekend bij de lokalo’s. Een vertraging die we hadden was omdat er iemand van het anticorruptiebureau de hele trein uitkamde om te controleren of de conducteur goed werk deed. De directrice van dat bureau woont overigens ter veiligheid in het buitenland. Welkom in de Europese unie!
Soit. Na een tijdje treinen in de personal dus aankomst in Sighisoara. Bekend als geboorteplaats van Vlad Drucal aka Dracula. Een lieflijk middeleeuws dorpje. Het centrum is ongeveer 300 meter lang. De bezoektijd is ongeveer een uurtje. Maar maar 30.000+ mensen, weer rustiger!
Interessant: rechts een driesterrenhotel, links een restaurant met evenveel sterren. Maar de straat?
Ja, romania, dorpia.
Panasonic, Leica ownage. Ja – het stadje is zo mooi.
En om de dag af te blussen wat bier en een potje pool met een Engelse en Nieuw-Zeelandse. We hebben overigens driemaal zeer dik verloren.
Hier is ook het plan ontstaan om dwars door Transsylvani? te gaan lopen en specieker: Saksenland. Een soort van Duitse enclave midden in het land gebouwd door ze Germans..