Mag je dat nog wel zeggen? Het is al erg genoeg dat in het verleden bewindslieden zaken waar zowel de samenleving als de politieke vertegenwoordiging tegen was toch in het geniep nog probeerden te regelen. Dat is een veel ernstigere overtreding van de regels in de samenleving. Zonder de inbraak van Duyvendak cs hadden we nu wellicht drie kerncentrales meer in Nederland gehad. Kortom deze wetsovertreding heeft Nederland behoed om door middel van vuil spel toch zaken gedaan te krijgen die alleen in de hoofden van de regering en de achterliggende lobby lag.
Sterker nog een van de grondleggers van de grondwet over dit onderwerp:
“Whenever any form of government becomes destructive of these ends [i.e., securing inherent and inalienable rights, with powers derived from the consent of the governed], it is the right of the people to alter or abolish it, and to institute new government, laying its foundation on such principles, and organizing its powers in such form, as to them shall seem most likely to effect their safety and happiness.”
Als morgen blijkt dat de regering – of welke overheid dan ook – misbruikt maakt van haar gegeven macht dan is het een burgerplicht om daar in verweer tegen te komen. Geen macht dan ook is vanzelfsprekend en moet verdiend worden. In de jaren ’80 kon dat niet door luisteren of niets doen, maar was er een krachtig geluid nodig. Het is alleen maar te hopen dat in de toekomst mensen deze roeping ook voelen op het moment dat het nodig is.
Dat is heel wat anders dan wat dom Nederland nu roept over terrorisme. Een vitale democratie kan juist niet zonder mensen die bereid zijn de randen op te zoeken om die te verdedigen. Overigens daarbij dus wel aangetekend dat geweld tegen personen ?cht niet kan, maar daar is iedereen het geloof ik wel over eens.
De hetze om Duyvendak uit de Tweede-Kamer te krijgen is daarom ook onbegrijpbaar en weinig intelligent. Zie ook dit stuk op GeenCommentaar voor een uitstekende opinie over activistisch Nederland.