Stand van zaken vierde baan SnowWorld
De portefeuillehouder zal toelichten wat de stand van zaken is en een
procesvoorstel doen. De commissie wordt gevraagd op basis daarvan te
bepalen of het voorstel in de raad van 14 december a.s. vastgesteld kan
worden of dat eerst nog een bespreking in de commissie van 13 januari
2010 zal moeten plaatsvinden en vervolgens besluitvorming in de raad van
25 januari 2010.
Wat leest u uit de agendering van dit stuk? (1) Er komt een voorstel? (2) dat voorstel wordt wellicht in de raad vastgesteld. Tot zover de duidelijkheid. Het procesvoorstel waar we het vanavond over hebben gehad in de commissie wat (aldus de voorzitter) een mogelijkheid om nog punten mee te geven over het verdere proces.
We hebben het natuurlijk over het besluit van de raad afgelopen november dat de voorkeursvariant geen groen licht kreeg.? Normaal komt er dan vaak een memo wat er dan gaat gebeuren.? Meestal iets als:? spreken met alle belanghebbenden, zoeken naar betere alternatieven – ik noem maar wat raars.
Zo niet dit college. Die agendeert in de eerstvolgende commissie een niet-inhoudelijk punt zonder (in eerste instantie) elke onderbouwing. Met iets dat kennelijk vastgesteld dient te worden.? Dat is uniek, want het eerste ‘procesvoorstel’ zonder besluit waar de raad zich over uit moet spreken.
Vervolgens ploft er op ons aller matten een boekje met mogelijke alternatieven die al eerder langs zijn gekomen. En een verdere toelichting waarom de voorkeursvariant toch echt het beste is.? En een memo met een aantal opmerkelijke zinnen:
Naar aanleiding van het besluit op 16 november 2009 heeft Snowworld onderzoek gedaan naar twee extra varianten […]
Om tot de voorkeursvariant te komen is naar eigen zeggen een aantal jaar over gedaan. Knap dat men dan zo snel nog een paar extra varianten er bij kan tekenen en de gevolgen overzien.
In het kopje vervolgprocedure wordt dan gesteld:
Het is van belang dat door de raad een principe-uitspraak wordt gedaan over het verlenen van medewerking aan een verdere ontwikkeling van de uitbreiding van Snowworld met een vierde baan en dat de raad daarbij aangeeft welke variant het uitgangspunt is: de Voorkeursvariant of de teruggeschoven variant.
Klinkt heel zinnig, maar wat besluiten we hier? Waar gaan we medewerking aan verlenen? Een variant die we nog niet kennen of wat er weggestemd is recentelijk. Dat is impliciete (niet-directe) besluitvorming zonder raadsbesluit. Bovendien zijn andere varianten dan kennelijk uit beeld.
En dan ook nog:
De uitwerking van de gekozen variant wordt uitgewerkt in een schetsontwerp (SO), voorlopig ontwerp (VO) en definitief ontwerp (DO).
Kennelijk gaat het college er van uit dat het besluit dat de vierde baan er uberhaupt komt al is genomen. Of dat dat de conclusie gaat zijn van het ‘principebesluit’.? Feitelijk is dat ver voor de muziek uit lopen.
Wat mij stoort is dat in dit soort stukken (nota mobiliteit gaat bv al uit van een vierde baan en regelt parkeergelegenheid)? alswel in de media het idee wordt gepresenteerd dat die vierde baan er toch wel komt. Dat is een vorm van de ‘geesten rijpen’ om iedereen aan het idee te laten wennen dat er toch niets meer aan te doen is. En de tegenstanders weg te zetten: ‘die willen toch niets’. Als wij als SP hadden geroepen: “De vierde baan komt er toch niet! ” overal, zou men ons populisme verweten en (terecht) geroepen hebben dat wij de raad niet serieus nemen.
Bovendien wordt het geheel versleten als ‘zeer zuiver de procedure volgen’. Vandaar een agendering zonder besluit, stukken te laat en bovendien volstrekt buiten de normale werkwijze op deze manier een procesvoorstel doen en zo de raad via een omweg te laten conformeren aan de uitleg die het college graag geeft aan laatste vergadering: ‘ de vierde baan komt er, maar we zoeken nog wel wat varianten ‘.? Dat heeft het wijzigingsvoorstel niet beoogd! Daarnaast, probeert u als burger eens zo’n uitzonderingsspositie te verwerven!
Tot slot. Wat wil de SP dan wel? ( dat tegengezeur altijd van die tomaten! ). Wij hebben van vele betrokkenen gehoord dat zij graag willen meedenken over een acceptabel alternatief. Waar alle partijen iets geven en nemen. Insprekers eerder hielden de deur al open. Aan het college en Snowworld om die hand te pakken. Daar is dan misschien wat meer tijd voor nodig, maar doet wel recht aan alle belangen.? Dat is eerder wel gebeurd bij bijvoorbeeld de Vijverhoek.
Pas daarna willen we bedenken of we daarmee instemmen, niet vooraf en zeker niet met een vastgestelde keuze uit twee alternatieven waarvan er eentje weggestemd is. De raad bewijst zichzelf en de samenleving zo een slechte dienst.
Wat vindt u? Is dit de manier om zo belangrijke besluiten te nemen in enkele weken tijd?
( excuses overigens voor het de lengte en het technocratisch gehalte van deze blog )