Politieke partijen vinden meestal dat jongeren belangrijk zijn voor de stad en daarom dient er bij overlast ook met jongeren gesproken te worden. Het voorjaarsdebat (eerste stuk) bood echter een ander kijkje op hoe partijen graag met jongeren om willen gaan.
Zo stelt de PvdA een straatverbod na 23:00 uur voor jongeren voor. Geen samenscholing ( meer dan drie mensen ) en geen alcohol meer. Leuk als je na het uitgaan met een groepje rustig naar de Randstadrail begeeft. D66 wil de mogelijkheid tot een straatverbod. Lijst Nawijn wil massale inzet van camera’s op elke plek in de stad.
Daarbij gaat men volstrekt voorbij aan het feit dat de meeste jongeren weinig tot geen overlast veroorzaken. Zelfs niet als ze rustig een biertje buiten drinken. En ’samenscholen’ gaat in grote delen van de stad prima. De meerderheid moet niet het slachtoffer worden van enkele groepen. Bovendien is nergens aangegeven waar je wel en niet mag zijn of drinken. Menig jongere ( hoezo leeftijdsdiscriminatie? ) is zo al beboet. Helpt het? Voor het boetequotum wellicht.
Daarnaast wil de lokale politiek kennelijk een kat en muisspel organiseren in de stad. Een verbod is alleen nuttig al dat gehandhaafd wordt en als er de oplossing er werkelijk mee gedient is. Stadswijd een verbod afkondigen (zoals enkele partijen voorstelden) lost niets op en bovendien is het onhandhaafbaar. Moet de politie nu op elke straathoek gaan schrijven terwijl er ander werk te doen is? Lijkt mij niet.
Dan cameratoezicht, de heilige graal van rechts. Camera’s zijn duur, heel duur. Wie gaat ze bekijken? Weer een agent minder op straat! Bovendien mag je met de bewijslast van camera’s meestal niets en moeten de mensen die in overtreding gaan wel bekend zijn bij de politie. Anders is het zoeken naar een speld in een hooiberg (alweer zo’n oud Nederlands spelletje).
Dus wederom op plekken waar dezelfde mensen regelmatig de fout in gaan kan het nuttig zijn. Het is een mogelijk instrument, geen oplossing. Nawijn weigerde maandag om zelf te bekijken hoeveel camera’s kosten. Logisch want van een paar camera-opstellingen kan je zo een jongerenwerker, een agent of een stadswacht betalen. Kortom weer minder ogen op straat die mensen kunnen aanspreken, maar uitsluitend achteraf constateren dat er iets gebeurd is. Dat is geen veiligheid.
En tot slot. Een verhardende samenleving maak je niet leefbaarder door verhardende politiek en zo mensen tegen elkaar op te zetten. Dat los je op door te praten met elkaar – buurt en jongeren – , begrip te kweken en waar het uit de hand loopt die problemen aan te pakken. De PvdA had daar overigens terecht een voorstel voor.
Om misverstanden te voorkomen, Zoetermeer heeft absoluut meer agenten nodig om de veiligheid beter te kunnen garanderen. Dat is een landelijk probleem aangezien deze regering 190 miljoen euro kort op de politie – in weerwil van beloftes. Maar laten we niet doordraven en een wedstrijdje houden wie de hardste woorden gebruikt en de botste voorstellen doet. Daar zijn onze jongeren en onze buurtbewoners in ieder geval niet bij gebaat.