Jawel, het loopt weer tegen einde van oktober en dus komt de chagrijnman weer langs. Tenminste bij mij. Ik weet niet hoe het komt, maar de maanden november en december ben ik me toch altijd vaak chagrijnig. Wellicht komt het door de verandering van hormonen zo door de getijden heen. Nu is het vooral weer om samen voor een knapperig haardvuur te zitten terwijl je je laat verwennen door zachte muziek met volle tonen en een goed glas wijn. Ik kom voorlopig niet verder dan een gesprek met een goed glas wijn ( en dat zegt die inderdaad niets terug ook )
No Responses
Is je harem opgedoekt?
Ik heb geen harem, dus er valt weinig op te doeken 🙂
Herkenbaar – alhoewel, van die harem 🙁 –
Maar het wordt erger: januari en februari: men zegt dat het nieuwe jaar begonnen is, maar tering, waar blijft die zon?
Ik wilde dat ik een egeltje was: Heerlijk slapend onder de vochtige zwarte aarde onder een deken van goudbruine blaren tot de eerste echte zonnestralen in het voorjaar me wakkerprikken… zucht… nog bijna een half jaar 🙁
Mjah aan de andere kant. Onder de grond kan je nog het laatste deel van je bestaan hier liggen 😉
Mjah aan de andere kant. Onder de grond kan je nog het laatste deel van je bestaan hier liggen 😉
zo eh, leg die zin eens uit. Ik snap er niets van.