Ik heb nu echt zo’n onbestemd gevoel vanuit de onderbuik dat ik wat moet opschrijven, maar het papier blijft leeg
Zo’n gevoel, vreemd en onbekend, maar toch heel dichtbij. Als een onbekende kennis uit een vorig leven.
Een verhaal dat wacht om te worden opgeschreven.
Maar hoe ik me ook toezet in dit streven.
Elke visie van een zin, doet mijn papier sidderen en mijn pen beven