Niet Rheine
Rheine zelf vond ik trouwens maar een vooringenomen kutstad en voor straf heb ik dan ook geen foto’s genomen. Toegegeven ik was wat chagrijnig dat zelfs in een stad van formaat de kudde banksurfers niet veel sjoege gaven. En ook de volstrekte apathie waar de meeste mensen zich in een modern-like stadscentrum rondconsumeerden deed me weer veel te veel aan thuis denken.
Maar waar ik dan uiteindelijk weer belandde, jongens en meisjes, dat raadt u dan ook weer niet.
Zo kwam ik door alle omzervingen uiteindelijk ergens aan de rand van de stad terecht, bij een pension dat gerunt werd door een (van oorpsprong) Pools echtpaar. Na wat onderhandelen en het verhaal vertelt te hebben (de kamers werden eigenlijk niet per nacht verhuurd maar per week of maand ) mocht ik graag blijven ( je loop toch niet zo ver! ). Naar gebruik was een lege maag ook geen optie.
Het was ook de dag dat de halve regering naar beneden was gestort bij Katyn. Ook hier was de klap hard aangekomen en we hebben met koffie de halve avond gekeken naar de ontwikkelingen afgewisseld op Pools en Duits TV. Vooral op de Poolse kanalen kwamen alle namen keer op keer voorbij en een stuk uitgebreider dan de halve informatie uit Nederland. Dat maakte in elk geval behoorlijk meer indruk. Niet allen Kacyinski, maar eigenlijk de halve oude Solidarnosc-beweging is met een klap bijna toegetreden tot de geschiedenisboeken.
Na het bekijken van een half familie-album, en een zeer uitgebreid (maar bezorgd) ontbijt verliet ik na een bijna ouderlijke zondagochtend het huis om te lopen in richting Hobsten. Daarover dan weer volgende keer meer.
Dat zal ze leren! Duitsland heeft dus een eigen Zoetermeer?
Leuk om over je lotgevallen te lezen.