Je zoent een heel leuk meisje op haar wang. Je loopt richting het perron, de trein in. Deze staat al geruime tijd gereed. Je stapt een volstrekt lege coupe in waar een verse Volkskrant op je ligt te wachten om gelezen te worden.
Een ruim half uur te laat stap je je werk binnen na een wandeling door de ochtendzon. Geen gezeur over het te laat zijn, maar wel een verse kop koffie onder handbereik.
Kijk wereld, zo moet het nou voortaan.
ik zag hem bij de trein en
hij mij niet ik
liep naar hem toe hij
keek we praatten stapten
in en keken en
we waren stil zo
stil
kusje op zijn wang onze
handen raakten elkaar om
allebei een andere weg te kiezen
Wat zijn we toch weer poetisch zo op de vroege ochtend 😛
goed he 😛 je moet wat op je stage :X
@ Basszje: eens:)
@ Distant: mooi!!:)
schattig 😛
dat komt helemaal goed tussen die twee :9